Mag een dokter elke diagnose stellen?
Mag een dokter elke diagnose stellen?
Het onderscheid wat betreft het stellen van een diagnose is tussen dokters en verpleegkundigen niet altijd even helder. Moet er bijvoorbeeld een diagnose worden gesteld over een psychose, dan zal dit altijd aan een dokter overgelaten moeten worden.
Wanneer je duidelijkheid wilt over een bepaalde diagnose begin je altijd eerst bij de dokter. Deze kan de diagnose stellen en je vervolgens doorverwijzen naar een specialist voor verder onderzoek. Deze specialist kan vervolgens de door de dokter gestelde diagnose bevestigen.
Wat doet een dokter om een diagnose te stellen?
Eerst zal de dokter je een aantal vragen stellen. Wanneer de dokter een idee heeft wat er met je aan de hand zou kunnen zijn zal hij zijn best doen om de oorzaak van deze klachten te achterhalen. Dit kan op verschillende manieren.
De dokter kan bijvoorbeeld besluiten om urineonderzoek of een bloedonderzoek te laten uitvoeren. Hierdoor kan worden achterhaald of je misschien last hebt van vitaminetekort of hormonale stoornissen.
Ook wordt er gekeken of je misschien last hebt van depressie of dat je sterk reageert op bepaalde medicatie. Zijn al deze klachten uitgesloten, dan zal er verder onderzoek nodig zijn om te kijken wat er precies met je aan de hand is.
Specialist
Het is mogelijk dat de dokter na de eerste onderzoeken besluit om het nog heel even aan te kijken. Er zal na verloop van tijd onderzocht worden of de klachten die je hebt blijvend zijn of zelfs erger zijn geworden.
Twijfelt de dokter nog en wil hij meer zekerheid, dan zal de volgende stap zijn dat je wordt doorverwezen naar een specialist. Deze specialist zal vervolgonderzoeken doen, een diagnose stellen en de oorzaak vaststellen.
Beroepsgeheim
Alles wat je aan de dokter vertelt blijft tussen jou en de dokter. De dokter heeft namelijk een beroepsgeheim. Dit houdt in dat alles wat je deelt met je dokter, ook als het zaken betreft die niet medisch zijn, geheim blijven.
Een uitzondering hierop is wanneer de dokter opgeroepen wordt als getuige. De dokter kan zich in dat geval wel beroepen op het verschoningsrecht. Het is aan de rechter om te bepalen of de dokter dit recht daadwerkelijk toekomt.
Het beroepsgeheim van een arts mag worden doorbroken wanneer er sprake lijkt te zijn van bijvoorbeeld kindermishandeling. Is er een acute bedreiging voor een kind, dat heeft een dokter het recht om dit te melden bij de Raad voor de Kinderbescherming.